Aşık Veysel Şatıroğlu Anısına

İKİ KAPILI BİR HANDA GİDİYORUM GÜNDÜZ GECE ....

Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde 1894 yılında dünyaya geldi Veysel. Yedi yaşında yakalandığı çiçek hastalığı sonucunda önce sol gözü , kısa bir süre sonra da sağ gözü görmez oldu.Babası Ahmet Efendi , belki de avunsun , vaktini geçirsin diye , bir saz verdi 10 yaşındaki Veysel'in eline.Gözleri görmeyen Veysel , bu sazla oyalanmaya çalıştı. Zamanla usta oldu . Saz şiiri alanında ortaya koyduğu ürünleri ile tanındı. 1930 yılında Sivas'ta maarif müdürlüğü yapmakta olan Ahmet Kutsi Tecer ile tanışması onun hayatında yepyeni bir dönemin başlangıcı oldu. Veysel, Halk Şairleri bayramına katılarak , başarılı bir saz şairi olduğunu tüm kamuoyuna kanıtladı. Daha sonra , TRT radyolarında çeşitli programlara katıldı.Geçimini sağlamak için köy köy , şehir şehir dolaştı. Ahmet Kutsi Tecer , onun Arifiye Köy Enstitüsüne saz öğretmeni olarak atanmasını sağladı.Veysel , ünlü "Kara Toprak " şiirini burada yazmıştır.1946'da saz hocalığını bıraktıktan sonra köyüne döner ve bir meyve bahçesi kurar. 

Daha sonra , 1952'de İstanbul'da Veysel jübilesi düzenlenir. Aşık Veysel'i anlatan "Karanlık Dünya " adlı bir film çekilir ve bu filmde Veysel 'in kendisi de görüntülenir. 1965 yılında 'ana dilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü' TBMM tarafından aylık bağlanarak ödüllendirilen Aşık Veysel, 21 Mart 1973 tarihinde sadık yarine kavuştu , toprakla buluştu.Şiirlerinde toprağa bağlı halkın düşüncelerini ortaya koymuş , birlik mesajı vermeyi sürekli bir görev edinmiştir.Ayrıca şiirlerinde tasavvufi konulara , özellikle vahdet-i vücut düşüncesine de yer vermiştir.

                                                                                        BİR HİKAYE ....

Sunay Akın'ın anlattığına göre Veysel'in eşi sevgilisiyle birlikte kaçarak , eşini terk etmeye karar verir. Bir gece Veysel yattıktan sonra hazırlanır ve sevgilisiyle kaçmak üzere sözleştikleri yerde , sözleştikleri saatte buluşurlar. Koşarak kaçmaya başlarlar. Köyden uzaklaştıklarından emin olduktan sonra dinlenmek için dururlar. Veysel 'in eşi , yola çıktıklarından beri ayakkabısının içindeki bir şeyin kendisini rahatsız ettiğini söyler. Ayakkabıyı çıkarıp bakınca iki sevgili gözlerine inanamaz. Çünkü ayakkabının içinde bir tomar para vardır. Veysel terk edileceğini anlamıştır. Fakat sevdiği kadının yaban ellerde zor durumda kalmasına , muhtaç olmasına gönlü el vermemiştir. Kendisini sevmese de , birlikte oldukları süre içerisinde ona yardımcı olduğu için , ona iyi baktığı için ....

Bambaşka bir adammış Veysel . Görmenin , duymanın , hissetmenin ne demek olduğunu anlatmıştır bizlere. O sevdiğine kavuşmuştur , bizi ardında bırakarak ....

KARA TOPRAK

Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır

Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır.

Koyun verdi kuzu verdi süt verdi
Yemek verdi ekmek verdi et verdi
Kazma ile döğmeyince kıt verdi
Benim sadık yarim kara topraktır

Adem'den bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyva yedirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yarim kara topraktır

Karnın yardım kazmayınan belinen
Yüzün yırttım tırnağınan belinen
 Yine beni karşıladı gülünen

İşkence yaptıkça bana gülerdi
Bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim dört bostan verdi
Benim sadık yarim kara topraktır

Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yarim kara topraktır.

Dileğin varsa iste Allah'tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan
Benim sadık yarim kara topraktır.

Hakikat ararsan açık bir nokta
Allah kula yakın kul da Allah'a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır

Bütün kusurumuzu toprak gizliyor
Merhem çalıp yaralarımı düzlüyor
Kolun açmış yollarımı düzlüyor
Benim sadık yarim kara topraktır

Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır.

Aşık Veysel Şatıroğlu